Z listu od Teodora

Mario!

Po pierwsze primo. Gdy marzyłaś jeszcze w kołysce o księciu na białym koniu, ociera się to
o porwanie zwane gdzieniegdzie kidnapingiem.
Po drugie primo. Szansa jest zawsze, dokąd piłka w grze.
Po trzecie primo. Rozumiem, że masz na myśli konie mechaniczne, bo te zwykłe w dużej
mierze wyzdychały i być może książę ma kłopot, by znaleźć konia, a do tego jeszcze białego.
Po pierwsze secundo. Dwa domy, to nie wiadomo gdzie mieszkać. 
"Osiołkowi w żłobie dano... ". 
I to ciągłe życie w drodze. No a co tam jak ja tu?
Po drugie secundo. W sąsiednim bloku mieszka facet, który chodzi ze świnia na smyczy. 
Czego to w tej Warszawie nie wymyślą?
Po pierwsze tertio. Zima w ciepłych krajach to lato. A dwa lata w jednym roku? 
Na to żadna kobieta nie pójdzie!!!.
Po drugie tertio. Mam nadzieję, że ten rejs nie kajakiem (jak było marzeniem bohaterów 
powieści Bahdaja) lecz jakąś większą "balią" by zbyt mocno nie huśtało.
Po trzecie tertio. Żeglareczką zostać Ci najłatwiej. Pamiętam , że gdy w latach dzieciństwa 
często odwiedzałem Czechosłowację, w TV leciało wiele programów, gdzie znani piosenkarze 
w strojach wilków morskich śpiewali quasi szanty.
"Rano wieczór i w południe nic nie robi tylko chudnie". Czego i Tobie życzę z umiarem.  

Teodor