Tajemnica Zmartwychwstania

Od rana budzi nas dźwięk dzwonów wielkanocnych zwiastujących Zmartwychwstanie.

Tajemnica Zmartwychwstania budzi przede wszystkim wielkie zdumienie.

Stała się rzecz, po ludzku sądząc, nieprawdopodobna. Umarły powstał z grobu!

Grób nie jest więc kresem ludzkiej egzystencji. I choć śmierć jest nieunikniona, niesie nadzieję przyszłej nieśmiertelności.

Odczucie zdumienia, zdziwienia, zachwytu nad tajemnicą paschalną towarzyszy mi co roku w czasie Wielkiej Nocy.

W poranek wielkanocny zawsze wybieram się do grobu, by - jak Piotr i Jan - pobiec, schylić się i zobaczyć; potrzeba doświadczyć wielkiego zdumienia: „ujrzeć i uwierzyć”, że „nie ma Go tam, bo zmartwychwstał”. Alleluja!

Co roku bardzo mocno odczuwam mistyczność tych Świąt i mam potrzebę uczestnictwa w kościelnej celebracji, by zatrzymać się w ciszy i oddać się duchowym doznaniom.

Ale w te dni myślę nie tylko o Bogu, ale i o sobie i mojej rodzinie, a także o bliższych i dalszych znajomych.

Wysyłam kartki z życzeniami, te tradycyjne, jak i elektroniczne, dzwonię, piszę maile…

W końcu takie też jest znaczenie tych świąt.

To czas, by spotkać się z rodziną, to czas na zwykłe bycie, w którym nie ma pospiechu, a jest refleksja.

 Serdecznie życzę, aby Święta Wielkiej Nocy w niczym nie przypominały zabieganej codzienności, a stały się czasem pięknie przeżytym -szczęśliwym, radosnym, bardzo ciepłym i ...smakowitym.
Niech nasze serce przepełniają tylko pozytywne emocje, a wesołe Alleluja niech przyniesie wiarę i nadzieję!