Przyjaźń z różą

Moja przyjaciółka róża mówi wszystkim tu zaglądającym dobranoc.
Przyjaźń z różą jest bezcenna. Subtelna. Wyrafinowana. Wiedział o tym nie tylko Mały Książę...

Mały Książę zrozumiał wartość przyjaźni z różą.
Zdał sobie sprawę ile dla niego znaczy i jak bardzo za nią tęskni. Bez niej czuł się
osamotniony. W ogrodzie pełnym róż poczuł rozczarowanie, był pewien, ze jego
róża jest jedyna na świecie. Nie mylił się, bo na swoja różę patrzył w
wyjątkowy sposób. Wzajemnie „oswoili się”, wybrali, należeli tylko do siebie.
Jej towarzystwo jednak z biegiem czasu stawało się coraz bardziej kłopotliwe.
Mały Książę bardzo poświęcił się róży, starał się dogodzić jej jak umiał, jednak ciągle miał problemy z zaspokojeniem jej potrzeb, ponieważ była bardzo wymagająca.
To wszystko doprowadzało do potencjalnego konfliktu.
Mały Książę opuścił różę pozostawiając ją na swojej planecie i poświęcił się zwiedzaniu świata. Podczas swojej podróży uświadomił sobie, że nie potrafi żyć bez tego kwiata, z którym pomimo wszystko tak wiele go łączyło.
Żałował tego, że ją opuścił i zostawił. W rozmowie z pilotem przyznał:
„Nie potrafiłem jej zrozumieć. Powinienem sądzić ją według czynów, a nie słów. Czarowała mnie pięknem i zapachem. Nie powinienem nigdy od niej uciec. Powinienem odnaleźć w niej czułość pod pokrywką małych gierek. Kwiaty mają w sobie tyle sprzeczności. Lecz byłem za młody, aby ją kochać. ”
Na szczęście po doświadczeniach zdobytych na innych planetach dorósł do przyjaźni z tak wymagającą Różą.

Ta parabola uświadamia nam, jak wielką rolę w życiu człowieka pełni przyjaźń i miłość.
Pokazuje jak cenna jest wspólnota myśli i poczynań z drugim człowiekiem, pozwala znaleźć oparcie i zrozumienie, niesie radość i szczęście, ale też smutek i łzy.